Labgids.be

De osmolaliteit geeft het totale aantal opgeloste deeltjes per kilogram oplosmiddel (mosmol/kg H₂O) weer. De serumosmolaliteit weerspiegelt de concentratie van osmotisch actieve stoffen (voornamelijk natrium, glucose en ureum) in het bloed en wordt gemeten via vriespuntdaling (kryoscopische osmometrie). Daarenboven kan de osmolaliteit van het serum berekend worden met behulp van de volgende formule:
2 x Na (mmol/l) + glucose (mg/dl)/18 + ureum (mg/dl)/6.

De bepaling van de serumosmolaliteit is belangrijk voor de evaluatie van de water- en elektrolytenbalans en bij de diagnostiek van stoornissen in osmoregulatie.
Stijging van serum osmolaliteit:
-waterdepletie
-hyperglycemie (DM)
-diabetes insipidus
-hypercalciëmie
-cerebrale letsels
-ingestie van ethanol, methanol of andere osmotisch actieve stoffen

Daling van serum osmolaliteit:
-adrenocorticale insufficiëntie
-panhypofysaire insufficiëntie
-waterintoxicatie
-postoperatieve status
-syndroom van onaangepaste antidiuretisch hormoon (ADH) secretie (SIADH)

Osmotic gap (osmolal gap) = gemeten osmolaliteit – berekende osmolaliteit. 
Wanneer de osmotische gap groter is dan 10 mOsm/kg, kan dit wijzen op: